به عنوان مثال داروهای ناپروکسن و ایبوپروفن که می توانند: التهاب را کاهش دهند.
سیستم عصبی مرکزی: لوپوس گاهی اوقات می تواند بر سیستم عصبی مرکزی یا مغز هم تاثیر بگذارد که علائم آن شامل: سر درد، سر گیجه، افسردگی، حواس پرتی، مشکلات بینایی، حملات ناگهانی، سکته یا تغییر رفتار می باشد.
با این حال، معمولا با تشخیص زود هنگام و درمان لوپوس، از وارد شدن آسیب جدی به کلیه ها می توان جلوگیری کرد. از این جهت مهم است که هر دارو را طبق تجویز پزشک، مصرف کنید. مدیریت علائم بیماری لوپوس
این عارضه مسری نیست و از راه جنسی یا هر راه دیگری از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شود.
خشک شدن سطح چشم به دلیل التهاب در بافت چشم رخ می‌دهد. این خشکی بر مجاری اشکی چشم هم تأثیر می‌گذارد و باعث خشک شدن چشم می‌شود.
این اتفاق باعث بروز التهاب می‌شود. التهاب ناشی از بیماری لوپوس می‌تواند بر بسیاری از بخش‌های بدن مانند مفاصل، پوست، کلیه‌ها، سلول‌های خونی، مغز، قلب و ریه تأثیر بگذارد.
یکی از علائم لوپوس اریتماتوز جلدی، تورم در اطراف چشم است که باعث اختلال در دید بیماران می‌شود.
مشکلات مربوط به خون مانند کم خونی در کودکان مبتلا به لوپوس شایع تر است. برخی افراد مبتلا به لوپوس بیشتر در معرض خطر لخته شدن خون در رگ ها و یا در شریان ها قرار دارند. این مشکل معمولا توسط آنتی بادی های ضد فسفولیپید ایجاد می شود. بعضی از این آنتی بادی ها می توانند بر روی بارداری بیماری لوپوس کودکان نیز تاثیر بگذارند و باعث افزایش خطر سقط جنین (سندرم آنتی فسفولیپید) می شوند. مغز و سیستم عصبی
دکتر الیویا در نهایت گفت: “افراد مبتلا باید تحت نظر روماتولوژیست باشند.” پیشگیری از عوارض لوپوس بسیار آسان تر از درمان آن است.
نتایج ممکن است نشان دهنده کم خونی فرد باشد که معمولاً در لوپوس رخ می دهد. کاهش تعداد گلبول های سفید یا پلاکت خون نیز ممکن است در لوپوس رخ دهد.
داروها: استفاده طولانی مدت از برخی داروهای خاص، مانند هیدرالازین (آپرسولین)، پروكائین آمید (پروكانیدید) و كینیدین، با ایجاد نوعی از لوپوس معروف به لوپوس اریتماتوز ناشی از دارو ارتباط دارد.
بیماری لوپوس و چشم هم در مواردی با هم ارتباط دارند، باعث خشکی می‌شود.
مزاپا و معایب وهزینه لمینت
لوپوس یک بیماری خود ایمنی بلند مدت است که در این بیماری سیستم ایمنی بدن بیش از اندازه فعال می شود و به بافت های سالم و عادی بدن حمله می کند.